Bij bloedverlies in de eerste maanden van de zwangerschap is in de helft van de gevallen sprake van een miskraam (ook wel een abortus genoemd). Het vruchtje, de embryo, is niet levensvatbaar en wordt afgestoten door het lichaam.
Wij helpen u graag verder. Neem telefonisch contact met ons op of stel gemakkelijk online uw vraag (alleen voor niet-medische vragen).
Een miskraam kan gepaard gaan met menstruatie- of weeënachtige pijn en bloedverlies. Bij bloedverlies vroeg in de zwangerschap worden de volgende onderzoeken gedaan:
Er is geen behandeling tegen een miskraam. U kunt kiezen om af te wachten (tot een paar weken) tot het dode vruchtje of vruchtzakje wordt uitgedreven. Het is vaak mogelijk om de miskraam met medicijnen op te wekken of u kunt het vruchtje met behulp van curettage laten weghalen. Soms is de oorzaak van bloedverlies een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, dit is zeldzaam.
Als u drie of meer achtereenvolgende miskramen hebt gehad, spreken we van habituele abortus. Het maakt niet uit of u hiervoor een zwangerschap heeft uitgedragen. De oorzaak van een miskraam is meestal dat er een aanlegstoornis is ontstaan in het vruchtje, de embryo. Waarom dat bij de ene vrouw wel gebeurt en bij de andere niet, is niet bekend. De gynaecoloog kan de volgende onderzoeken laten doen om een oorzaak te achterhalen:
Uit dit onderzoek kan slechts in 15% een afwijking worden gevonden die de aanlegstoornis kan verklaren.