Echoscopie
Een echoscopie is het maken van inwendige beelden door middel van speciale geluidsgolven; dit heet ultrageluid. Het menselijk oor kan dit geluid niet horen. Inwendige organen weerkaatsen dit geluid. Het terugkerende geluid (de echo) wordt door apparatuur ontvangen en elektronisch verwerkt tot een afbeelding. Een echoscopie kan uitwendig via de buik of inwendig via de vagina worden gedaan (vaginale echoscopie).
Als u zwanger bent, krijgt u een echo om de juiste zwangerschapsduur te bepalen en om de groei en ontwikkeling van uw kindje te controleren. Ook kunnen we met een echo tijdig meerlingzwangerschappen herkennen en sommige (maar lang niet alle) aangeboren afwijkingen opsporen.
Om een beeld te krijgen of er sprake is van een gynaecologische afwijking of bij onderzoek naar onvruchtbaarheid, kan ook een echo gemaakt worden. Als een gewone echo geen duidelijk beeld van de baarmoederholte geeft kan een waterecho (SIS) worden gemaakt.
Waterecho (SIS)
Als een gewone echo geen duidelijk beeld van de baarmoederholte geeft kan een waterecho (ook watercontrastecho of SIS genoemd) worden gemaakt. Bijvoorbeeld in het geval van abnormaal bloedverlies, bij vruchtbaarheidsproblemen en of bij onderzoek naar de oorzaak van herhaalde miskramen.
Een waterecho is een inwendig echoscopisch onderzoek waarbij de binnenkant van de baarmoeder zichtbaar wordt gemaakt door water in de baarmoederholte in te brengen. Bij een SIS echo wordt een eendenbek geplaatst om een dun slangetje in de baarmoeder in te brengen. Hierdoor wordt er water ingespoten en opnieuw een inwendige echo gemaakt. Water is op een echo zwart, weefsel in en rond de baarmoederholte is grijs. Zo is het mogelijk de vorm en de inhoud van de baarmoederholte goed te onderzoeken.