Van binnen is de neus soms te nauw en gevoelig, zodat het slijmvlies van de neus dan eerst moet worden afgeslonken en verdoofd. De verdoving kan worden gedaan met watjes of een spray (persoonlijke voorkeur van de kno-arts). Beide bevatten een slijmvliesafslinkende vloeistof (xylometazoline) en een verdovende vloeistof (lidocaïne, tetracaïne). Het inbrengen van de watjes door de kno-arts doet geen pijn, maar kan een kriebelig, vreemd gevoel en een vieze smaak geven.
Al het slijmvlies dat met de vloeistof of de spray in aanraking komt, raakt verdoofd. Soms loopt de verdovingsvloeistof via de neus in de keel, zodat ook de keel enigszins verdoofd wordt. Dit geeft een dik gevoel in de keel. U kunt in dat geval echter normaal slikken en ademen; de keel voelt alleen dik aan, maar is niet werkelijk gezwollen. Vaak zijn ook de boventanden en het gehemelte een tijdje gevoelloos.
Het aanbrengen van de verdoving neemt een paar seconden in beslag.
Het ademen door de neus is bij de watjes-methode soms dan even niet meer mogelijk. U bent dan aangewezen op mondademhaling.
Hier vindt u uw
patiëntenportaal